No vil eg inn i politikken. Men først må eg minne om at eg framleis er lærar, at det er noko som heiter Kunnskapsløftet som stiller nye krav til lærarane, skulane og skuleeigarane om mangt og mykje som ikkje handlar om kunnskap, og at fylket vårt vil premiere dei flinke lærarane og meiner at det ikkje skal verte nokon kunst å sortere ut dei. Så då skal me kutte ut alt som heiter samarbeid, men konkurrere oss imellom om gunsten og velviljen til elevane. Då er det karakterane me må gjere noko med, og di betre karakterar, di meir fornøgde elevar, di mindre klager, for ikkje å snakke om saksøking. Derfor må me passe oss vel for å gje karakterar under fem, til dømes. Til nød ein firar til den største unnasluntraren i klassen. Men berre dersom me veit at foreldra ikkje er såpass bemidla og oppegåande at dei vil saksøkje oss.
Då har me i tillegg funne ut av det som skal vere eit prioritert satsingsområde i til dømes Hordaland fylkeskommune: betre vurderingspraksis. Viss den skal verte betre, tyder det på at den gamle prasisen ikkje var særleg bra. Me underviste godt, men me vurderte dårleg. Me risikerte, fekk me fortalt, at foreldra med dei feitaste lommebøkene kom på skulen med høgt gasjerte advokatar og ville vite korfor djevleungen ikkje hadde fått betre enn fire i standpunktkarakter endå rakkaren stort sett kunne lese og skrive namnet sitt viss han fekk bruke datamaskin. Her måtte me dokumentere i detalj at den håpefulle hadde fått alle tenkjelege sjansar til å nå alle tenkjelege mål i læreplanen når det passa krapylet å verte prøvd på ein måte som var tilrettelagd etter krava i opplæringslova om individuell tilrettelegging.
Så var det det med privatisering. Fram til eg om godt og vel eit år trekkjer meg tilbake som heiltids pensjonist, skal eg gå hardt inn for den privatpraktiserande læraren som leverer anbod på utlysing der skulen vil ha den billigaste læraren som gjev dei beste karakterane. Me kan lett tenkje oss modellen: timeløn dividert med gjennomsnittskarakteren i klassen. Den som då kjem ut med lågaste faktoren, vinn anbodet. Så enkelt, så effektivt.
Når eg vert pensjonist, skal eg år om anna ta del i desse anbodsrundane og prøve ut teorien i praksis. Til så lenge skal eg selje ideen til dei politikarane som vil ha meir konkurranse blant lærarane og meir privatisering. Hugs at det er lokalval til hausten!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar