Ved minnestunda etter Jon i går vart det opplyst om den glupande interessa han hadde for historie. For meg som historielærar var det både ei stor glede og ei viss utfordring. Enkelte emne hadde han mykje meir peiling på enn eg. Men våre felles interesser for faget gav grunnlag for mang ein gjevande prat.
På ein festmiddag på Voss i fylkeslaget av lærarorganisasjonen vår var me der begge. Eg hugsar ikkje om det var mens organisasjonen heitte NUFO eller om det var etter at det vart Lærarforbundet. Eg innbiller meg at det var eitt eller anna rundt jubileum som skulle feirast. Jon var med i fylkesstyret, eg var ein skarve lokallagsleiar.
Jon hadde eit frodig foredrag om læraraksjonar under krigen. Han drog linjer, han spissa det med dramatiske episodar og ein snev av humor. Etter at me hadde klappa ferdig, utbraut ein som sat til bords nær meg: "Du så heldige dei må vere, dei elevane som har ein slik historielærar!" Eg skaut inn at han slett ikkje var lærar i det faget. Undringa til dei som sat der, vart ikkje mindre då eg utdjupa at Jon var sivilingeniør av utdanning og underviste for det meste i økonomifag og matematikk!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar