No må eg tilstå at eg har brote lova. Freistinga vart for stor.
Her i Hordaland ligg mange av ferjeleia slik til at dei er omkransa av blanda krattskog, deriblant hatl. I helga var me innom åtte ferjeleie, og det kunne lett ha vorte to til viss me ikkje av praktiske årsaker hadde køyrt om Tysse på veg til by'n. Det er hatlar og nataskog like ved dei fleste av desse åtte ferjeleia, iallfall ved sju av dei. I Bergen var me og Tore av garde og opplevde komikarane Rune Andersen og Espen Beranek Holm, overnatta hos Tore og for til Austevoll laurdag. Der tok me opp potetene, eit par bytter med Kerrs Pink og mandelpoteter. Men så var det desse netene då. Når det er strålande haustvêr, du har litt for god tid til ferja og du ser at det er nataskog like ved, vert freistinga for stor. Eg kom i skade for å ta med nokre neter i lommane mine og heim til nataknekkjaren. Tenner er så dyre i vår tid at eg helst ikkje vil øydeleggje fleire enn eg har gjort i år. Eg laut ut med ein liten formue i sommar for å få erstatta ein toårsjeksel som var betent i rota og knakk sund i kruna. Hadde tennene våre vore unge og sterke, kunne me ha ete netene på staden utan å bryte lova.
Eg vurderer å skulde på freistarinna som minte meg på denne haustlege delikatessen i ein kommentar til ein tidlegare blogg. Og den freistarinna heiter ikkje Eva, det er systera, ho heiter Randi.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar