Ein liten analyse har konkludert med at dette som kjem no, kan ha hendt i desse dagar for femti år sidan. Men eg kan ta feil. Det kan ha vore på vårparten i 1961. I alle fall må det ha vore skuleåret før eg begynte på gymnaset i august 1961.
Det var laurdagskveld, og lite aktivitet i bygda. Ikkje var det dans i Dale eingong. Bror Steinar gjekk siste året på gymnas i Bergen og var heime på månadslov. Knut David, Peter Kåre, Kåre Hellevik, Steinar og eg gjekk og trødde nede i vegen og lurte på kva me skulle finne på. Det var dans i Bjordalen, men opp dit var det halvanna mil, og me var ikkje særleg mobile nokon av oss. Hadde me vore rike, kunne me ha teke drosje, men ...På ein eller annan måte dukka det opp ei løysing. Ein lastebil dukka opp og skulle den vegen. Kåre, Knut, Steinar og eg slo følgje. Me vagla oss bak på lasteplanet. Siste biten til det nedlagde skulehuset i Bjordal laut me gå. Det var mørkt og vått, me bomma på vegen, og Kåre steig ut i ei grøft. Han vart dyvåt, men kva gjorde vel det? No såg me danselokalet rett der framme, og Kåre, framleis ein framifrå dansar, dansa sikkert av seg væta.
Så hugsar eg eigentleg ikkje noko særleg, me såg vel på livet, dansa og skravla slik me brukte å gjere i slike høve. Nei, det som gjer at eg minnest nett denne turen, er at me slett ikkje hadde fiksa oss skyss heim Og ingen med bil skulle vår veg, iallfall ikkje nokon som hadde plass til fleire. Så me tok beina fat då festen var slutt og klokka var nærmare fire.
Men unge og spreke som me var, gjekk den halvanna mila unna før dagslyset braut skikkeleg igjennom. Og då Steinar og eg gjekk gjennom grannetunet og var nesten heime,var Olai'en i Gara på veg og skulle mjølke kyrne.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar