BLÅ HØNER

Ein dag eg kom bort på låven vår i Flekke i gamle dagar, trefte eg ei av dei frittgåande hønene våre, fin og blå i fjørdrakta kome stolt spankulerande ned låvebrua. Rett etter kom ei til, og endå ei... Dei hadde fått ein dus, blågrå farge, nokså ulik den kvite italienarfargen dei vanlegvis skulle ha. Kva skal dette tyde?
   Jau, inne i ein krok låg det ein sundriven sekk med Odda Trollmjøl, eit gjødningsstoff dei produserte i det som no er nabobygda vår. Denne pulveriserte gjødsla var blå og populært å spreie på snøen der han låg litt for lenge på vårparten. Snøen smelta raskare, og graset fekk ein god start. Av ein eller annan grunn rulla hønene seg der, forfengelege som dei var. Bror Arne forklarte fenomenet slik: "Det var nok ei høne som prøvde det, og så tykte dei andre at ho vart flott og gjorde likeeins."
   Men egga vart ikkje blå.