FUSK OG FANTERI

Ein gammal skulelærar som denne bloggaren må vedgå at fusk og skulk er forkastelege greier, noko me må lære elevane våre å ta avstand frå. Så desse emna vert hermed behandla i dagens og morgondagens innlegg på dene sida. Til skrekk og åtvaring.
   Eg må atter ein gong vende merksemda tilbake til Firda gymnas tidleg på sekstitalet. Me hadde biologi, så det må ha vore siste året. Magne og eg hadde denne gongen sett oss på fremste rekkja i naturfagsalen, eit  moderne rom med fastmonterte stolrekkjer i avsatsar bakover og nette små bord til å ha biologiboka på. Kvifor me hadde sett oss framme, hugsar eg ikkje, men det har nok vore ei avveksling frå den jamne kvardagen vår i klasserom nr. 5, "bussen". Der sat me bak i kvar vår krå.
   Denne timen ville læraren vår ha Magne fram til tavla og fortelje leksa. Viss du ikkje har gått på gymnas i sekstiåra eller før den tida, skal du vite at dette var standard prosedyre. Fram til tavla og fortelje leksa. Det skjedde ikkje i alle fag, og heller ikkje i alle timane i dei faga me risikerte slik eksaminasjon, men metoden var velkjend. Også i biologi. I det faget trur eg det var nokså vanleg.
   Var det noko Magne ikkje var budd på denne dagen, var det å verte høyrd i biologi. Men før læraren slo til med inkvisisjonen sin, stakk han ein snartur inn på førebuingsrommet sitt bak tavla. Magne vinka febrilsk til meg og kviskra: "Få opp boka!" Eg så gjorde, slo opp på rett plass og vende teksten til den fortvila eksaminaden. Magne strekte hals og las så auga vart vått og stort.
   Men der kom læraren ut bak skjulet sitt og vart vitne til denne skammelege scena. "Nei, Kyrkjebø, det der er fusk! Fusk! Ut med deg!" kveste han og peikte på døra.
   Nokså fortumla fann eg meg att ute på skuleplassen med den famøse biologiboka mi i nevane. Så skjønte eg at eg hadde fått ein høgst ufortent fritime. Eg tok meg like godt ein tusletur ned til Sandane sentrum. Kanskje eg gjekk på bilkafeen og kjøpte meg ein kopp kaffi, det hugsar eg ikkje. Men hugen letna, og samvitet var ikkje så trykkjande som biologilæraren sikkert hadde ønskt.
   Og Magne, han vart send ned att på plassen sin og fekk ein ufordelaktig karakter innført i protokollen, fekk eg opplyst om seinare. Mens eg fekk klasserekord i bortvisingar frå undervisningstimar.  Den heldt eg skuletida ut. Ei bortvising på tjue elevar over tre år. Skal tru om det var skulerekord?
   Eg var vel litt spent på om episoden skulle få noko etterspel. Men eg høyrde ikkje ein knyst. Ein gong stal eg meg til i kikke i den høgst hemmelege klassedagboka, og der stod det ganske riktig at eg var teken for fusk. Inga utdjuping av omstenda. No var det lektor Ryssdal som var klassestyrar, så eg vil tru han bles av heile greia viss biologilæraren kravde konsekvensar for åtferdskarakteren. (Hadde me slik karakter, skal tru?)
   Men framleis står det vel i den arkiverte protokollen at eg hadde fuska. Så du som les dette: Ikkje finn på noko slikt!