AMERIKASYKJA?

Då eg kom heim att etter seks veker i Amaerika i august 1964, var eg frisk og sprek. Litt trøtt etter reisa og tidsforskjellen, kanskje. Det var håslått, og papen var glad for å få litt hjelp eit par dagar før eg drog til Radøy og lærarjobben eg skulle ha dette skuleåret. Bror Steinar hadde teke på seg å starte opp for meg til eg var på plass etter amerikaturen.

Men i siloen gjekk det trått. Eg kjende meg heilt utsliten og møyr i skrotten. Papen meinte det ville gå over når eg vart van med norsk døgnrytme, det var berre å stå på. Det gjekk ikkje over, så eg tok og mælte feberen. Godt over 39! Det var ikkje tvil, eg var låk. Så siloarbeidet vart avlyst, lærarjobben laut vente nokre dagar, Steinar tente meir pengar, og eg låg og vreid meg på divanen med sveittetokter og verk i alle lemmer.

Etterpå var det fleire i bygda som fekk influensa, mellom anna dei på Ilkjen. Eg hadde jo vore ut der same dagen som eg kom heim. Då eg kom til tuns der, kom bestefaren meg i møte med eit stort glis og helste på engelsk. Men så smitta eg vel heile husstanden då. Tante Målfrid lét om at "da va ei kjøla sykje Reidar'n kom heim med frå Amerika." Om smitten kom derifrå eller frå ei eller anna kjelde i Flugfélag Íslands, Stavanger eller på Flaggruta, er ikkje godt å vite.