tirsdag 30. september 2014

AMERIKATUREN 12: FAMILIEN I 710 OAK KNOLL AVENUE

No er det på tide å presentere dei eg budde hos i seks veker i USA i 1964. Først viser eg fram min gode firmenning, velgjerar og ven David Allan Evenson. Den gongen var han ugift, 29 år og ein litt utypisk amerikanar. Han hadde jo reist ein god del kringom i verda og sett meir enn jordiske flest.  Dave tenkte før han snakka, men det vil ikkje seie det same som at han var fåmælt. Han var ein velståande forretningsmann, men drøymde om å forlate vaskeribransjen og begynne som t.d. historielærar eller noko slikt (kva no noko slikt skulle vere). Han var nokså mørk å sjå til, så i så måte minte han litt om firmenningen frå Sunnfjord. Men eg vart aldri teken for å vere av afrikansk herkomst og beden om å setje meg ein annan stad i bussen. Det hadde visst Dave opplevd.
   Eg hadde med som gåve til han ei jakke som mamma hadde spøta. Den hadde han på seg då han kom uventa til Flekke to-tre år seinare, så mamma slapp lure på kven som stod på trappa.
   Midt på sekstitalet gifte han seg med Carmen, og dei fekk sonen Eric.


   Papen hans heitte Clifford (Cliff) og var minst like godsleg som han ser ut på biletet. Han òg hadde visstnok norske anar, men han visste ikkje noko særleg om dei, trur eg. Han var seksti år då eg var der. Ein ekte amerikanar, blid, jovial og litt konservativ.
   Mamma i huset heitte Thora og var eit par år eldre enn kallen sin. Ho var altså den eldste av døtrene til den før omtalte Mathias Flekke, og ho kunne aldri så lite norsk (kanskje meir enn  ho fekk demonstrere). Ei blid, roleg og omsorgsfull dame! Eg vil tru at Dave likna mest på mor si.
   Og så må de få sjå Marie, den ugifte lærartanta til Dave. Ho var eit par år yngre enn storesyster Thora. Marie verka alvorleg og tenksam, og ho hadde eit visst lærarinnepreg, tykte eg. Det var på ingen måte til plage! Marie budde i Boise, Idaho, men heile denne sommaren mens eg var "over there", heldt ho til hos syster Thora med familie.(Til ære for meg, kanskje?) To gonger etter at eg var der borte, vitja Marie Noreg og Flekke. Onkelen hennar (Karl Flekke, "Nesa-Karl'n") levde første gongen, andre gongen kom ho same dagen som Karl skulle gravleggjast. Ho budde hos onkelen og kona hans, Marta. Dei budde på Neset ved bryggja i Flekke. Marie greidde så nokolunde å bruke den norsken som sat att frå barndommen til å kommunisere med dei.
Cliff i godstolen
Thora
                Marie                                 



4 kommentarer:

  1. Eg er litt usikker på om du og hadde med ei spøta trøye til far Cliff, eller om den vart send til han seinare, men i alle høve så eksisterte den framleies då eg vitja Dave og Carmen i 2009. Den var i blått og kvitt og han var nokså kry av den. Med god grunn, vil eg tru, etter å ha farta jorda rundt heile livet, og dreve vaskeri , og elles mista mest alt dei åtte i brann. Systa

    SvarSlett
    Svar
    1. Eg trur at mamma sende den trøya med Dave då han uventa dukka opp heime og mamma såg i taket og ropte etter papen, som ikkje var der ho trudde. Men du var vel heime då og skulle hugse episoden?

      Slett
    2. Det hugsar eg godt, men den blå trøya til Cliffen var nok laga og overlevert planlagt. Derimot hadde mamma ei kvit spøtatrøye med blått mønster, som Carmen fekk den gongen. Mamma tykte nok at ho fraus, eller ville vel gje eit kvart. ( Det er den trøya mamma har på seg på bilete av oss alle teke i Kleven i samband med sølvbryllaupet deira). Systa (som ikkje følgjer med og kommenterer litt i utakt)

      Slett
    3. Åja. Kanskje eg hadde trumfa to trøyer ned i kofferten. Men dette hugsar eg ikkje.

      Slett