Få dagar etter at eg hadde lært å sykle, altså kring jonsok i 1951, landa det ein gauk i ein apal i hagen nedanfor stova vår. Mamma treiv seksåringen sin og for på dør. Viss me var heldige, skulle me få ønskje oss tre ting. Truleg ville ho ønskje seg eit langt, langt liv, at det skulle gå bra med dei tre gutane hennar, og at ho måtte få ei dotter innan fem år. No trur eg faktisk at fuglen fauk før me fekk sett oss ned under gauketreet. Men alle ønska vart oppfylte likevel.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar