SEPTEMBER

Det har me hatt ei stund. Men i dag oppdaga eg for alvor at det er haust og september. Det har regna og blåse før i haust, men no gjev eg opp vona om meir sommar. I kveld var det skikkeleg gale. Det er haustjamdøgn i desse dagar, kanskje i dag, kanskje i morgon. Eg trur me snart har vinteren. Difor tok eg like godt og plukka heile eplehausten: åtte håkonseple. Apalen har stått her i tjuesju år, men vart kutta nesten til bakken for eit par år sidan. Han spirer og veks opp att så det er eit syn, men det vart lite epleblomar og sjølvsagt lite frukt dette året. Me får vone på ein ny vår og ein ny eplehaust neste år.
   Denne dagen har likevel ført med seg eit stort lyspunkt inn i heimen. Brann slo Fredrikstad i semifinalen i kuppen. Det tykte eg var kjekt, men i høve til den varme gleda Anne opplevde, var det berre som ein litt lunka bris, som ein liten sjokoladebit i ein halvmett mage.
   Eg hadde eigentleg ikkje tenkt å skrive bloggar utan at eg føler eg har noko å fortelje. Det har eg ikkje i dag, så eg får slutte mens leiken er god. Viss eg er betre på gamle dagar enn på notida, får de orsake meg.