STELE PINNEN

No er vêret så bra at de kan gå ut og leike. Litt kaldt, kanskje, men der sola skin, er det ein god lunk.
   Sidan ingen protesterer mot reglane eg kjem med til barneleikane eg trur eg hugsar, dristar eg meg til å skrive om ein leik eg likte godt, men som eg har svært ulne minne frå. Så no tek eg og lurer meg til ein rekonstruksjon som kan vere nokolunde rett eller hakkande galen. Framleis er det lov å nytte kommentarfeltet viss du hugsar denne leiken.
   Me har altså med endå ein pinneleik å gjere. Eg har tidlegare skildra spenne pinnen, sprette pinnen og setje pinnen. No skal me stele pinnen.
   Me deler oss i to jamne lag, og alle smir seg ein pinne på to-tre desimeter og litt spiss i enden. Så finn me ei lita, nyslegen flate på bøen og fordeler oss på begge sidene av ein tydeleg strek. Å lage gode strekar på ei grasmark er ikkje alltid liketil, men de får bruke vitet og fantasien. Så set kvar og ein pinnen sin ned i bakken, og på signal er det då om å gjere å stele pinnane frå det andre laget og setje dei trygt ned på eigen banedel. Det laget som først mister alle pinnane sine, har tapt. Dessutan må den som mister pinnen sin, gå ut av leiken viss han ikkje har stole pinne frå ein motspelar. Dette er ikkje så lett som du trur. For mens du er på pinnerov, er det kanskje ein frå hitt laget som prøver å ta din pinne. Slåsting er ulovleg i denne leiken. Du skal ikkje stele ein pinne viss det fører til handgemeng. Dessutan skal du ikkje fyke på ein tjuv med ein stolen pinne og vriste han frå tjuven.
   Dette er slik det kan ha vore. I alle fall meiner eg det er mogleg å leike leiken slik eg har forklart. De kan gå ut og prøve i morgon viss vêret er like fint som i dag.