Når sommaren kom, var det stemnetid. Ungdomsstemnene som eg har nemnt før, bruka å vere tidleg i juni, før slåtten. Då foreldra våre var unge, var det noko som heitte songarstemne og. Det trur eg ikkje eg har vore med på sidan den i Holmedal då eg var eit par år. Me ser på biletet at det er eitt smørblidt ungt par med tre kjekke småborn som sit i graset på Tveit i Holmedal. Den yngste ser litt skeptisk ut, og med god grunn. Han har fått skjenn. Om føremiddagen var det preike i holmedalskyrkja, og denne framfuse toåringen (?) greidde ikkje halde kjeft. "Da va denn gonjin Reidar'n prekte i holmedalskjirkjine," fekk eg ofte høyre. Og papen lovde både seg og oss at det skulle bli lenge før eg fekk vere med på noko slikt. Eg hugsar verken stemna eller fotograferinga. Men eg hugsar stemna eg skal skrive om i morgon.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar