Jau, då!
Visst har eg og vore i Amerika – heile tre gonger, og to gonger berre i sommar!
Bror Reidar rår til at eg bør ikkje venta i 50 år før eg fortel litt om Amerikaturane
mine, han stolar nok ikkje på at eg vert så gammal…
Sjølv tek
eg sikte på å leva minst 20 år til: Det har seg slik at ein fetter av Annbjørg
har lova henne at når ho vert nitti, skal han spandere helikoptertur til
Fadnesstølen. Og eg har lova å minne dei på det, om dei no skulle bli litt
tutlete sjølve, og Annbjørg er enno ikkje meir enn 69…
Om dei tre Amerikaturane vil eg først nemne
kortversjonen:
·
Svigerson
Jon Kåre fekk eit PostDoc stipend og budde nær eitt år i Raleigh, North
Carolina i 2002 med kone og 4 born. I påsken vitja me dei. Forutan Annbjørg og
eg var dotter Kjersti og dei to borna hennar med.
·
I
Washington finst ein framståande forretningsadvokat med husvære i Watergate.
Besteforeldra hans drog til Amerika først på nittanhundretalet, og han har vore
primus motor for eit slektstreff eller «Reunion» på Hamar i 2005 og på
Beitostølen i 2010. Då Don tok initiativet til ein ny «Reunion» i 2015, fekk
han klår melding om at så lenge ville ein ikkje venta, og at neste slektstreff
burde haldast i Amerika.
Oldefar til Annbjørg var eldste bror til bestefar til Don, yngste bror deira var den legendariske skeiselauparen Peter Sinnerud. Slik hadde det seg at me drog til Washington og New York i månadsskiftet juni/juli i sommar. Av nære slektningar var eldste dotter vår med, det var og eldste bror til Annbjørg og kona hans.
Oldefar til Annbjørg var eldste bror til bestefar til Don, yngste bror deira var den legendariske skeiselauparen Peter Sinnerud. Slik hadde det seg at me drog til Washington og New York i månadsskiftet juni/juli i sommar. Av nære slektningar var eldste dotter vår med, det var og eldste bror til Annbjørg og kona hans.
·
Jon
Kåre har ein del reisedagar for året i stillinga si, og er til USA rett som det
er. Men dette er ikkje nok, i haustferien har han fleire år vore til Florida
saman med familien. I år greidde ungane å lokka bestefaren med, kanskje var han
ikkje vanskeleg å lokka, og det var slett ikkje kusina deira, Mari. Dermed var
me heile 7 som drog av garde, noko som stilte visse krav til både husvære og
transport «over there».
Så er det vel kanskje best å ta det siste
først, og dermed lyt eg starte med Floridaturen ved neste høve.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar