Både før og etter valet har Høgre masa mykje om at den norske skulen er sjølve hovudsaka deira. I den retorikken har dei òg framheva læraren som den viktigaste suksessfaktoren. Slike ord kling godt i mine øyre, jamvel om eg forlét yrket for snart to år sidan. Fru Solberg talte pent om læraren i nyårstalen. Minister Isaksen, lærarson og sympatisk forvaltar av den kulturkonservative arven til partiet, går fram med varsame, milde steg. Eg trur nesten dei meiner det dei seier om læraren. Eg er hjartans samd med partiet Høgre i at kunnskap og fagleg styrke er viktig for både lærar og elev, og eg synest at venstresida i norsk politikk gjerne kan tilstå dette.
Men skulepartiet Høgre har ikkje overtydd meg om at dei byr på rett medisin. Kor godt vil dei læraren? Korleis skal det gå med skulen dei styrer? Eg skal utdjupe skepsisen min litt. Så i dag skriv eg litt om kva me opplevde sist partiet Høgre styrte kunnskapsdepartementet.
Eg har ikkje berre gode røynsler med høgrefolk i statsrådstolen. Sist me hadde det, heitte statsråden Kristin Clemet. Ho var ei lynskarp, handlingssterk dame, og ho trumfa gjennom ei gedigen skulereform på rekordtid. Det var sikkert ein del gode sider ved denne reforma, men eg som var i vidaregåande skule, merka lite til det. Tvert imot. For dette skuleslaget vart reformene mest kosmetiske og formelle. Til dømes vart heile fagspråket endra: Alle einingane i skulestrukturen fekk nye namn utan at innhaldet vart nemneverdig forandra. Eitt døme: Det skulle ikkje heite klasse lenger. Basisgruppe var det nye namnet. Derimot fekk me pålagt ein haug med ekstraarbeid for å finne ut av det nye, som stort sett var det gamle. Valfaga - pusterom og høve til estetiske eller praktiske innslag i skulekvardagen - vart fjerna. Alle læreplanar vart fornya, men få vart forbetra. Målstyringsideologien fekk ein brei plass. Testing og konkurranse skulle inn. Utdanningsprogramma ("studieretningane") for yrkesfag vart endå meir teoretiserte, med større elevfråfall som resultat. Me fekk oss påprakka dei første forsøka med nasjonale prøver. Mykje arbeid som kunne ha vore brukt til å førebu skulereforma, gjekk til å finne ut kva i helvete desse prøvene var for noko. Det var me lærarar som skulle gjere arbeidet på skulen, og me vart sende på kurs. Me var lydige og prøvde, men elevane ville ikkje. Dei saboterte, nekta å delta, eller leverte tullesvar. Total fasko, resultata (dei få som kom inn) måtte berre forkastast.
Min dom er at den vidaregåande skulen gjennomgjekk eit kvalitetstap rett før og rett etter innføringa av "kunnskapsløftet". No skal det seiast at dette systemet vart sett ut i livet etter at dei raudgrøne overtok regjeringsansvaret hausten 2005. Dei følgde stort sett opp det som var vedteke, planlagt og førebudd, med få og små endringar. Men me fekk på ny lov å bruke nemninga klasse, og dei nasjonale prøvene vart sette på vent.
Ei sak som rulla fram med full styrke, var inntoget av kommersielle privatskular. Kva skade desse kunne ha gjort, fekk me ikkje vite, for den raudgrøne regjeringa stansa frisleppet. Ein av skulane vart sikta for misbruk av offentlege midlar, og etter det pakka dei i hop. Elevane stod der utan skuleplass. Forretningsfolk er eit gode i samfunnet, men dei bør ikkje få kjøpe elevane for skattepengane våre. For kvar elev som for eit treårsløp vel ein privatskule istadenfor vår heimlege Kvinnherad vidaregåande skule, tappar KVV for om lag kr 165 000 kroner i tilskot!
Kristin Clemet snakka ikkje pent om lærarane, iallfall ikkje slik me oppfatta henne. Lærarane måtte bli flinkare, skulle skulen bli betre. Altså: Skulen og lærarane er ikkje så bra. Og god løn skall dei ikkje ha, berre ein og annan som på forunderleg vis burde få prestasjonsløn. For å ta minst mogeleg av støyten i tarifforhandlingane vart lærarane flytta frå statsoppgjeret til kommuneoppgjeret. Me fekk KS som forhandlingsmotpart. Dermed vart avstanden frå regjering til tariffoppgjer truleg litt større, og dei kunne lettare toe sine hender når det vart snakka om løn. Dette må eg få seie litt om i morgon.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar