TURRHØY OG BARNEDÅP

Bror Steinar meiner eg burde ha skrive om turrhøytaking den 11. august 1956 og dagane like etter. Den 11. dreiv me på spreng ute i Ytste Bakkane og hesja, og me tok inn turrhøy som hadde hatt ein framifrå terre i den heite vinden den dagen. Om natta bles det opp meir og meir, og det var ventande styggevêr om føremiddagen sundag då Liv skulle døypast. Då me for til kyrkje, dreiv dei inne i bygdene og tok inn turrhøy som best dei vann, mens me hadde andre ting å gjere. Hesjane me hadde fått opp fredagen og laurdagen, vart kraftig utorblåsne, og utpå føremiddagen kom regnet. Måndagen var det godvêr att, og me kunne køyre inn det vesle som var att i hesjane og gå i gang med å rake i hop og hesje på nytt det som låg på bakken.

Stundom skryter eg av at det einaste arbeidet eg kan, er å renne opp og hesje i hesjar. Eit arbeid eg aldri praktiserer lenger, og som er så godt som unyttig.

Når me no har for oss året 1956 enno ein gong, kan me ta ein titt på biletet som hang i stova heime (og seinare i Dale): Det var ein fin og varm julidag, eg skulle gjerne visst datoen. Eg trudde det var ca. 10., men eg er slett ikkje sikker. I så fall kan me sjå at det har gått unna med slåtten takka vere godt brøyevêr. I den sjuande sansen frå 56 står det at me begynte så smått å slå den 28. juni, men tok til for alvor den 2. juli. Oppe i Bakkane har me hatt høy på brøy, og mens flyet fotograferer, er fleire i husstanden i arbeid ned på Myra. Eg hadde som jobb nett denne stunda å sjå til systa, som ikkje hadde fått namn enno, og som låg i vogna si i skuggen bak eldhust - eller kanskje bak do. Men då flyet kom og tok til å sirkle over den blå julihimmelen, laut eg opp på øvste Storehòjin og sjå. Nei, eg trur biletet er teke seinare, sidan me framleis dreiv med hesjing i ytste bakkane den 11. august. Og Telemark Flyselskap har kanskje ikkje datoen heller, eller ...?