PÅ FLYTTEFOT

I dag for 36 år sidan flytte Rune og eg til Kvinnherad. Anne skulle til kontroll med magen sin og han som seinare skulle verte Vegard, så ho kom fire dagar seinare. Me hadde leigt ein stor varebil og bror Steinar som sjåfør, pakka ned alt me åtte på studentbyen Natland og tok kursen mot Husnes. Det hadde regna tett nokre dagar, men undervegs denne fredags ettermiddagen skein det opp, og sommaren kom for fullt.

Eg tenkjer med skrekk og gru på kor lite nøye det var med sikringstiltak i bilar på den tida, og eg trur ikkje me var verre enn mange andre. Bilbelte var det nok ikkje i den vogna. Eg sat i framsetet attmed Steinar, og Rune - tre år og ti månader - sat til å begynne med nede i botnen av bilen ved beina mine. Etter kvart som han vart uroleg og me tykte synd på han, fekk han kome opp på fanget til papen, der han både fekk sjå og delta i konversasjonar meir på like fot.

   Utpå kvelden var me framme i Furuvegen, der rektor Døssland tok imot oss. Han var allereie i gang med å pakke ut nokre nyinnkjøp som var sende med HSD direkte frå butikkane. Onkel Steinar køyrde tilbake til by'n neste morgon, og Rune og eg stulla og stelte for oss sjølve fram til den 19., då Anne kom til eit flunkande nytt og så godt som ferdig møblert rekkjehus i Troåslia.

   Hausten før hadde den legendariske brannen på Husnes svidd ned til grunnen heile denne rekkja med fire husvære. Og no var husa nyleg gjenreiste. Den gongen i 1973 etla me oss til å bu i Kvinnherad eitt år. Ti år etter flytte me derifrå til Eikeland på Valen, og her sit eg no og skriv.